Askerlik anıları

[-Merve-]

Durdurulamayan asker
Askerliğimizinilk günleri ve ilk eğitim çalışmalarını yapıyoruz. Bir arkadaşımızhareketleri yapmakta zorlanıyor. Buna sinirlenen komutanımızarkadaşımıza istikamet veriyor.
- İstikamet sağ, marş marş!
Arkadaşımız sağ tarafına doğru ok gibi fırlıyor. Başlıyor koşmaya. Her geçen saniye mesafe açılıyor.
Komutan; dur komutu veriyor. Veriyor vermesine de mesafe o kadar açılmış ki duyur duyurabilirsen.
- Askeeer duuur!
Hâlâ koşuya devam.
- Heeeyyy dursanaaa!
Duymasına artık imkân yok. Eğitim sahası neredeyse bitecek.
- Adama bak yahu neredeyse firar edecek. Ooolum duuur!
Komutan toplu halde bulunan askerlere dönerek,
- Hızlı koşan biriniz koşsun şu adamı yakalasın, yoksa bu sabaha kadar koşar.
Babanın oğluna nasihati
Askerliğinvazgeçilmezlerinden biri mıntıka temizliğidir. Herkesin bir sorumlulukbölgesi olur, o kişi bu bölgeyi tertemiz yapar. Bulunduğumuz yerinotoparkının mıntıkası o gün bize kalmıştı. Birkaç arkadaş otlarıyoluyorduk. Herkeste bir bezginlik var. Sıcak müthiş, otlar gür. Buşartlar altındayken yoldan geçmekte olan bir adam ve yanında da 8-9yaşlarında bir erkek çocuğunun arasında geçen konuşmaya şahit oluyoruz.
- Bak oğlum sen de büyüyünce okumazsan bunlar gibi askerde ot yolarsın!
Türkiyenindeğişik üniversitelerinden mezun olmuş kısa dönem askerlik yapanarkadaşlarla o sıcakta, o ruh haliyle, yıkıldığımız andı. Bir haftaetkisi üzerimizden gitmedi.
Poşet
Askerdeyken, kısadönem askerlere, askerler arasında neden poşet dendiğini öğrendim.Nedeni şuymuş: Kısa dönem ve uzun dönem askerler karışık bir şekildeeğitim alanındalarmış. Yeni yağmur yağdığı için de yerler cılk çamur.Komutan, askerleri gruplara ayırmış ve emir vermiş.
- Eğitim sahası bir tur koşulacak. Sonra yemeğe gidilecek. Yemekte bir kişinin botunun çamurlu olduğunu görürsem yakarım.
İlkgurup koşmuş, tur bitirilmiş, fakat botlar çamur içinde. Hementemizlemeye koyulmuşlar. Kimi başarmış, kimi başaramamış. Geride henüzkoşmaya başlamamış askerler de ne yapacaklarını düşünüyor. Mecburenkoşacaklar da çamurlar ne olacak. En sonda koşma sırasını bekleyen kısadönem askerler kafayı biraz yorup işin içinden çıkmışlar. Ayaklarınapoşet bağlayan kısa dönemler botlarına bir gram bile çamur değmedenparkuru tamamlamış. Bunları gören bütün bölük çok gülmüş, fakat tebrikde etmişler. O gün bu gündür kısa dönem askerlere poşet derlermiş.

Koşu
Askeregitmeden önce en çok çekindiğim konuların başında koşu meselesigeliyordu. Askere gitmeden önce arkadaşlar öyle bir anlattılardı kisanki yapılması imkânsız gibi geliyordu.
Bir gün denetleme koşumuzvardı. Ben de koşacak gruba seçildim. 14 dakikada 3000 metre koşulacak.Kendimi biliyorum, koşamam. Askere gelmeden önce deniyordum, 3000metreyi 18-20 dakikadan kısa sürede koşamıyorum. Düşünün o kadarciddiye aldım ki hadiseyi, talimler yapıyordum gitmeden.
Her neysebaşladım koşmaya, yol uzun dedim içimden, yavaş başla sonra açılıncahızlanırsın. Bir baktım grubun en sonundayım. Karizma yerle bir. Ben debilmiş bir şekilde arkadaşlara Merak etmeyin ben ayarlıyorum
diyebağırıyorum ama arkadaşlar her geçen dakika arayı açıyorlar.
Baktımolmayacak, biraz bastım gaza. İlk önce arayı kapadım. Millet şaşırdı.Ne oldu çocuk aşka geldi falan diyorlar. Arkadan komutan bağırıyor:Hadi oğlum, aferin, yetişiyorsun, kim tutar seni be! Bu gazı daaldıktan sonra başladım açılmaya. Koş koş koş bitmiyor. Neyse ki artıkson tur. Kalbim yerinden ha çıktı ha çıkacak. Son düzlüğe geldiğimdebir de baktım varış yerinde miting alanı gibi herkes toplanmış. Milletbağırıyor. Ha gayret çok az kaldı, dayan vs. Kendimi Rocky filmininbaşrol oyuncusu gibi hissettim. Ve en sonunda varış çizgisini geçtim.Hem de 13 dakika 55 saniyede. Önce ben kendime şaştım. Sonra milletbana. Ben de Ben zaten taaa başından beri ayarladım nefesimi diyerekartistlik yapmayı da ihmal etmedim.

Kalorifer Kazası
Askerliğimilerledikçe, daha doğrusu şafak azaldıkça havalar bozmaya başladı.Artık kış gelmişti. Adananın kışı pek soğuk olmaz dediler giderken.Biz de iyi madem öyle kışlık bir şey almayalım dedik. İlk havabozmasında şifayı kaptık tabi ki. Anladık ki kış her yerde kış. Havalarbozunca ilk ihtiyaç duyduğumuz Adanada kalorifere ihtiyaç mı olurmuş?Binaya petekler koymuşlar diye espri yaptığımız kalorifer oldu. Birbaktık ki bazı petekler hava yapmış. Havalarını aldık.
Komutanınodasındaki peteğin vanası arızalı çıktı. Bu vesile ile dolapları çekippeteği tamir edecektik. Dolapları çekince dolapların arkasındakiörümcek ağları vs. ortaya çıktı. Komutan o zaman yeni askere gelmiş birarkadaşa dönerek:
- Hain İsmail beni örümcek ağları içinde bırakmışsın da haberimiz yokmuş, dedi. Biz hık mık ediyoruz, ama hadise ortada.
Neysekonumuza dönecek olursak, kaloriferleri tamir eden sivil bir memurağabey vardı. O geldi kalorifer peteğine baktı, arızayı tespit etti.Vananın değişmesi lazım. Ama bir sorun var, kalorifer sıcak ve devirdaim yapıyor. Ne yapalım diye düşünürken, memur ağabeyin aklına ilginç(sonradan trajik olduğunu anladığımız) bir fikir geldi. Vanayı sökecekçok çabuk bir el hareketiyle yenisini takacak. Herhalde Süpermen falanzannetti kendini ustamız. Biz de vardır herhalde bir bildiği dedik veseyrettik yaptıklarını. Önce hafifçe gevşetti vanayı, hafif hafif susızmaya başladı. Su neredeyse kaynar derecede. Gevşetmeye devam ettiveee! Fışşş! diye bir ses, ardından da,
- Yandımmm Allaaahhh! diye bir nara.
Ustabir yandan eliyle fışkırmayı engellemeye çalışıyor bir yanda dageliştirdiği projeyi uygulamaya. Buhardan göz gözü görmüyor. Oda yavaşyavaş su doluyor. Ben panik halinde koridorda,
- Kommmtanııımm! Kommmtaaanımmm, diye bağırıyorum.
Diğerasker arkadaşlar da hemen su tahliyesine koştular. Her taraf daha beterbuhar oldu. Burnumuzun ucunu görmüyoruz. Bu sırada bölük komutanımızbölüğe girmiş. Manzara ortada. Odaya yaklaşıp:
- Ne oldu burada, diye sorunca asker arkadaşlardan biri o fin hamamını andıran ortamda komutanı fark etmeyip.
- Yahu kör müsün, görmüyor musun kalorifer patlamış işte, al eline bir çek pas da yardım et, demiş.
Neyse ki komutan durumu anlayıp hoşgörü gösterdi. Arkadaşa durumu anlatınca;
- Yapma yahu! Ben de buharlar içinde bir iki yıldızın uçuştuğunu gördüm ama adamın omzunda mı onu anlayamadım, dedi.
Çaresiztüm binanın kalorifer tesisatında su bitinceye kadar bekledik. Yaklaşık15 ton su 20 metrekare odadan geçti. Tüm bölük diz boyu su oldu. Bütüngece temizlikle uğraştık. Ama günün en son esprisini bizim bölüğe yenigelen Serkan yaptı:
- Komutanım, valla sizin odada örümcek mörümcek kalmadı, gönül rahatlığıyla oturabilirsiniz.
ALINTI