Azap

[arachnanthe]

AZAP
Sabahlar uzak kaldı bana.
Güneşi göremiyorum….
Zindanlara atmışlar gönlümü.
Harabeye çevirmişler seven yüreğimi…
Özlemin kalbime hançer gibi saplanırken.
Feryatlarımı kimse duymazken…
Bu karanlık odada yalnızlığa gömülüyorum…
460 gün cehennem azabı gibi,
Hele bir de varsa düşündüğün biri arkanda…
İşte o zaman kahroluyor insan.
Her geçen gün kan ağlıyor gözler…
Beklemek,sevmek,özlemek…
Ne kadar zormuş meğer.
Nasıl yakarmış gönülleri.
Seni beklerken.
Seni severken.
Seni özlerken anladım ben…