15-02-2008, Saat: 21:04
(Son Düzenleme: 03-09-2008, Saat: 22:38, Düzenleyen: arachnanthe.)
Ben
Küçükken
Ay da küçüktü
Iki parmagimin arasina sigacak kadar
Küçük küçük adimlarla yürüsem de
Uzamazdi gündüzler
Her gece devler kaçirirdi beni
Muskam olmasa
Geceyi günesin gölgesi zannederdim
Düsünürdüm:
Zencilerin gölgesi beyaz midir
Ya kardanadamlarin
Babam bilmezdi ki bunlari
Anlamazdi da o gelmeden
Bütün bulutlarin melek oldugunu
Babam Ali’yi severdi
Ben kovboylari
Babam inanmazdi da
Ali’nin Kizilderili olduguna
Hem Tommiks Ali’yi döverdi
Zülfikar da kovboylari kesmezdi ki
Sonra
dizlerimdeki yaralari madalya bilip
Kamistan atima biner
Takardim çetemi pesime
Ben
Babama kizardim bazen:
“Ölürsem görürüsün”
Aglamistim bir hayat bilgisi dersinde
Kari meleklerin atmadigini ögrenince
Tanimadigim her yazi kutsaldi benim için
Bilyelerim üstüne yemin eder
Gelecek zamanli siirler yazardim:
“Ben büyüyünce çocuk olacagim baba”
1998 .Tahir Akay .
SuSKunluĞum aSaLeTimdendir,Her Laf'a vereCek Cevabım var ama;Bir Laf'a Bakarım LaF mı Diye.. Birde SöyLeyen Bakarım aDam mı Diye...........