14-05-2007, Saat: 17:15
(Son Düzenleme: 25-09-2008, Saat: 23:30, Düzenleyen: arachnanthe.)
... Ve işte yine kaldık başbaşa düşüncelerim.Yiyip duruyorsunuz beni günlerdir.çıkmaza sürükleyip en kuytularda , en siyahta bırakıp kaçıveriyorsunuz.Orada ne haldeyim hiç düşündünüz mü? Herkese anlatamıyorsun da bazı şeyleri.Çoğusu anlamıyor , çoğusu bilmiyor beni.. Çoğusu dinliyormuş gibi yapıp dinlemiyor bile , çoğusu dalga geçip , çoğusu inanmıyor bile..
Nerdesiniz umut dolu düşüncelerim? Bulamıyorum sizleri . Hiç ışık yokk! Her yer karanlık . umutsuz...
Hani bir daha güneş doğmayacak gibi.Acı çekmek zor değilde ; yıpratan çıkar bulamamak insanı.
Karşımda bir hoca konuşuyor . Ne diyor anlamıyorum .Anlayamıyorum... Kafam o kadar dolu ki kelimeleri bile seçemiyorum , algılamak güç. O da anlamıyor beni çoğusu gibi...
Ve işte yine kaldık başbaşa düşüncelerim .; Ne zaman terk edeceksiniz beni? Ne zaman boşalacak kafam ? Galiba boşuna bu sorular ; hiç bir zaman gitmeyeceksiniz oradan biliyorum .
..... Ve işte kaldık yine ;umutla dolu düşüncelere muhtaç ...... Sigaraya talim .
her yeni bir gün ; yeni bir umut.!
