afacan

[nefemis]

afacan çocuğun doğumgünüdür ve annesinden bir kırmız bisiklet ister. annesi ona bisikleti hakketmediğini ve tanrıya suçlarını itiraf ettiği
bir mektup yazmasını söyler. çocuk odasına gider ve başlar yazmaya.

- tanrım, beni hep yalan söylediğim için affedin. söz veriyorum bir daha olmayacak. bugün benim doğumgünüm ve sizden kırmızı bir bisiklet istiyorum...

çocuk mektubu yırtar atar. çunku günahlar o kadarcık değildir. ikinci mektubu yazmaya karar verir.

- tanrım, beni hep yalan söylediğim için ve annemi hiç dinlemediğim için affedin. bir daha olmayacak, söz veriyorum.bugün benim doğumgünüm ve sizden kırmızı bir bisiklet istiyorum...

ve bu mektubu da yırtar, çünkü bunlarda işlediği bütün günahlar değildir.

ve başlar üçüncü mektuba. yine olmaz ve afacan çocuk başka bir yol denemek için annesinden izin alır ve kiliseye gider. bunu gören annesi
çok sevinir ve yaramaz oğlunun akıllandığını sanar. küçük çocuk kilisede meryem annenin heykelinin yanına gider ve sağa sola baktıktan sonra onu çantasına koyar ve eve götürür. evde yine odasına çıkar ve tanrıya son mektubunu yazar.

- bana kırmızı bisikleti al, annen elimde rehin, onu bir daha görmeyebilirsin..