21-11-2007, Saat: 23:16
Ürperiyorum ve korkuyorum...İnternette gezinirken
kutup ayılarının avlanmalarını anlatan bir yazıya rastladım. O kadar ilginç geldi ki, çok etkilendim. Beni çarptı adeta. Bunu sizlerle paylaşmak istedim. Öncelikle, hatırlayabildiğim kadarıyla kutup ayısı hakkında bilgi vereyim.Kutup ayıları derileri için avlanırlarmış. Ama onları avlamak hiç de kolay değilmiş. Çünkü derilerinin altında 10 cm yağ tabakası bulunmaktaymış. Bu tabaka hem onun
buzlu sularda donmasını engeliyor, hem de bir zırh gibi koruyormuş. Küçük
ateşli silahlardan çıkan kurşunların derinlere ulaşmasını engelliyormuş.
Bu tabakayı geçebilen
güçlü silahlar ise deriyi patlatmakta ve kullanılamaz hale getirmekteymiş. Kutup ayısını avlamak için
başındaki özel bir noktaya yakından, tek el ateş edilmeliymiş. Ancak bu şekilde onun kıymetli derisi zarar görmüyormuş..Bu arada kutup ayısının koku
alma ve ses duyma duyuları çok güçlüymüş. Karın altında 1,5 metre derindeki fok balığı kokusunu hissedebildiği biliniyormuş. Hatta 30 km evet km uzaktaki yaralı hayvanın kan kokusunu bile hissederek avın peşine düştüğü görülmüş. En ufak bir çıtırtıyı bile duyabildiklerinden, kutup ayılarına yaklaşmak mümkün olmuyormuş. Pekii.! Koklama, görme ve
işitme
duyuları bu kadar gelişmiş, kürkü kıymetli bu hayvan nasıl avlanıyormuş ? İşte bana ilginç gelen kısım burada. Üstelik,
beni ürperten hatta iliklerime kadar donduran bir teknik geliştirmişler. Şöyle :Önce bir baltanın ağzını iyice, ama iyice keskinleştiriyorlarmış. Sonra bu baltayı bir yere sabitleyip üzerine sapını ve demirini kaplayacak şekilde,
tamamen fok balığı kanı döktükten sonra uzaklaşırlarmış. Bir süre sonra kan kokusunu hisseden kutupayısı kanlı baltayı kolayca bulup yalamaya başlıyormuş. Yalarken farkında olmadan baltanın çok keskin olan ağzıyla dilini
kesiyormuş. Kesik yerden de kanama oluyormuş tabii. Yaladıkça kanıyor,... kanadıkça yalıyor....
Kanı yalamanın doymakbilmez keyfiyle devam ediyormuş. Ama
bu sırada o kadar çok kan kaybediyormuş ki, bir süre sonra halsiz düşüp bayılıyormuş. Bunu gören avcılar ona yaklaşıp başına tek el
ateş ederek öldürüyorlarmış. Böylece
derisine zarar vermeden avlamayı başarıyorlarmış...!!!!Ürperdim gerçekten. Siz nasıl oldunuz bilemem.. Ne acımazsızlık.? Bir canlının karın doyurma içgüdüsünden yararlanarak onu avlamak... Belki avcıların hep yaptığı şey bu...Ama,
beni sarsan başka bir şey var. Beynimde şimşek çaktı adeta. Malum son günlerde toplum olarak oldukça hareketli günler geçiriyoruz. Genel seçimler sonuçlandı. Sonuçlar belli oldu. Halkın büyük çoğunluğu yola devam dedi.!!! Yola devam...yalamaya devam...Yalamaya
devam...Şaşkınım, üzgünüm, tedirginim, ürperiyorum adeta...Ürperdiğim yer burası işte. Kendi kanımızı yalıyoruz, diye düşünüyorum. Vatanımızın değerli kaleleri bir bir elimizden gidiyor. Paraya dönüşüyor, bedeni keyfe dönüşüyor. Yalamaya devam... kaybetmeye devam...Ama bunun keyfi bambaşka canım... Yarın ne olursa olsun, diyoruz, sanki...Ürperiyorum ben, elimde değil... Değerli dostlarım bedeni keyfler için kaybettiğimiz
kalelerimizi geri alabilmemiz mümkün olmayacak. Şimdi herşeyin yolunda gittiğini, karnımızın doyduğunu sanıyoruz. Peki
yarın ne olacak ?. Kanımız tükendiğinde ne olacak.? Pusuya yatan vahşilerin sinsi gülüşlerini düşündükçe kanım çekiliyor. İçimdeki sıkıntıyı, telaşı anlatamıyorum. Koskoca Türkiye Cumhuriyeti kanı tükenmiş, güçsüz, mantıklı düşünemez hale getiriliyor diye korkuyorum. Evet korkuyorum. Pusuda uygun anı bekleyen vahşilerin tek kurşunuyla Cumhuriyetimin yok olmasından korkuyorum...Benim, penceremden gördüklerim bunlar.Ben de hepinizi seviyorum... Asla art niyet olmadan , gönülden... Acaba onlar...???
Lütfen bu yönden de düşünün...!!!Haluk Namdar