29-07-2007, Saat: 21:46
(Son Düzenleme: 06-09-2008, Saat: 21:36, Düzenleyen: arachnanthe.)
Sendeki /beni/ öldürebilirsin
Yüreğimdeki /sana/ dokunma!.
Yanarsın çünkü..”
Sen basit sevdaların yüreksiz kahramanı
Sen aşka silah çeken gönüllerin âhısın
Sen gökleri karartan ateşlerin dumanı
Güneşe hasret kalan güllerin günahısın
Hüzünlü şarkıların, yaralı şiirlerin
Büyümeden kuruyan çiçeklerin yasısın
Kıyameti andıran o korkunç alevlerin
Her gün ölümü çizen ressamın fırçasısın
Sen “unuttum” diyerek ölüm kokan nefesin
Vurulan umutların kanayan yarasısın
Yankısı gökkubbeyi parçalayan bir sesin
Mâsum tebessümlerin haykıran feryâdısın
Sen ağlayan gözlerin en buğulu anısın
Sevgi dolu düşlerin patlayan volkanısın
Son nefesini veren bedenlerin canısın
Sen aşkları öldüren kaçışın kurbanısın
Seni okuyan kalpler ürkecekler sevmekten
Umut dolu gecenin karanlık sabahısın
Her gün tekrar dirilip defalarca ölmekten
Bitkin düşen sevdanın yaşama isyanısın
Kâbusların rengisin, ölümün mirasısın
Yarım kalan aşkların hâzın hatırasısın
Sevmek isteyenlerin korkulu rüyasısın
Balıkları öldüren zehirin derya-sısın
Zamanın ötesinde aşklara uçamayıp
Yüreğimde kanayan serçenin kanadısın
Kutsal gönül bahçemde “Nazlı Gül” kalamayıp
Gözyaşının, acının, ayrılığın adısın
SuSKunluĞum aSaLeTimdendir,Her Laf'a vereCek Cevabım var ama;Bir Laf'a Bakarım LaF mı Diye.. Birde SöyLeyen Bakarım aDam mı Diye...........