ANNE

[yusuf tahir]

Beni kucağına al
Dizlerinde salla
Ayak uçlarına kuş tüyü yastık koy
Aman başım acımasın
Uyut beni Anne
*
Usulca beşiğime götür
Üstümü örtmeyi unutma
Emzir beni kaynayan memelerinden
Sütünü esirgeme
Çok acıktım Anne
*
Parmak uçlarınla dudaklarıma vur
Gülücükler atayım meleklere ve sana
Gözlerin ışıldasın
Güller açsın gamzelerinde
Sev beni Anne
*
Sar sarmala
Tedirgin ol hastalığımdan
Dualar oku
Hatta nazar boncuğu tak yakama
Koru beni Anne
*
Agucuklar söyle
Maniler söyle
Hayaller kur geleceğime dair
Benim oğlum beni bakar de
Umut ver kendine Anne
*
Beni kucağına al
Hastayım
Çaresizim
Ölüm geliyor aklıma
Neredesin,nerelerdesin
Kurtarsana beni Anne
Kurtarsana beni Anne

[ilk]

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,
bütün iş Tahirle Zühre olabilmekte
yani yürekte.

Meselâ bir barikatta dövüşerek
meselâ kuzey kutbunu keşfe giderken
meselâ denerken damarlarında bir serumu
ölmek ayıp olur mu?

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

Seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.
NAZIM HİKMET!!

[adasu]

bence anneler gününe yakışan süper bi şiir bence bi hediyeden bi çiçekten daha degerli çünkü insanın yüreginden geçeni annesine vermesi kadar daha başka ne olabilirki keşke herkez bunu başarabilse.....