21-09-2008, Saat: 11:28
Çaresizlik çökmüş yalnızlıgıma
Kalp atışlarım karışmış saat tıkırtılarına
Sanki bana rüzgarlar bir şey anlatıyor
Rüzgarlar saga sola esiyordu
Yaprak toprakta çaresizlige aglıyordu
Yagmur şaşalı gürültüsü vuruyor
Titretiryordu yerleri,agaçları
Dagların arasında başlayan ırmagı ruh-i zemin aşkı sanki
Bir şeyler çiziyordu.
Yaşamın beşigi vuruyordu ruhuma
Aglatıyordu yalnızlıgımı
Ölüyordummm.....
Çöküyor umutsuz akşamın ışıgı dizlerime
Bana beni anlatıyor sanki
Gözlerim o güzelligi izlercesine
Aglıyor aglıyorrrrr.
Hayalini görüyorum kaibimde
Bana seni seviyorum diyiyor
Ama nafile bir sesleniş gibi titriyor kalbim
Dizlerim artık bana izin vermiyor
Ve çöküyorum...
Akşamın kızıllıgının vurdugu
Duvar kenarına.....
Ölmek olsada.....
Olmasada.......... !
