ALINGAN

[nergis]

Bir aynasın sen
kırık dökük
her parçası bir anıyı gösteren
her parçası bin acıyı

bir sevdasın sen
ilkbaharda başlayıp, sonbaharda bitmiş
esince hoyrat rüzgarlar
sevenlerin terkedip gitmiş

.../
oturmuş bir duvar dibine
bakarsın öyle boynu bükük
sen ki, garipsin
toprağa benzer yüreğin
gelen çiğnemiş, geçen çiğnemiş
bir rüzgar kırmış dalını
bir acı
bahçe bilmemiş...

kimbilir umudun nerde?
hangi sevdaya vurgun yüreğin
gönlünde hangi yangının izi var
soramam
bükme boynunu öyle garip
dayanamam...

acılar çalsada kapını
sele de tutulsa tutunduğun dallar
yağmalanmış bir ömrün atlasında
kimsesizde kalsa yüreğin

olmasada,
kendi kollarından başka
yüreğini saran,
ağlama
utandırma gözyaşlarını...

bilirim yüreklerede kar yağar
yangınlar içinde de olsa
üşür insan bazen
sızlar ihanetin açtığı yaralar
ihanet görmüşse sevdiklerinden...

al sana bir avuç güneş
ısıt yüreğini
kurusun ıslak kirpiklerin...

kırılma, küsme
yılma, yıkılma, kahrolma
öten bir kuştur umut
en karanlık gecede olsa...
al sana bir avuç umut
sarıl sarılabildiğince yaşama
ağlama
utandırma gözyaşlarını...

ekle yüreğini yüreğime
tutuşturalım bir ucundan
içimize batan bu hayatı...

al sana bir avuç güneş
kurula ıslak kirpiklerini

Nuri Can