Geceyle sabah arasında kararsız saatler...Ne aydınlık,ne tam karanlık gökyüzü.Gri...Ve ben bu rengi seviyorum korkarım ki...Ne öyleyim,
ne böyle yani...!Sınırlarımı yırttım.Günahlarım azatta.Sevaplarım senin olsun.Üstelik fikrim firarda...Bu renk coşturuyor içimdeki düşmanı...Daha bir kirli
görünüyor dünya...Al benden bütün beyazlığını,tutamayabilirim kendimi...Akıtırım zehrimi,incinir bedeninin güzelliği...Çek kurtar kendini içimden.
Sarhoş etmesin coşkusu hüznümün.Gülüşlerime aldanma,her güldüğümde azalır gülüşüm...Kahkahalarımdan kork...Habercisidir bir kötülüğümün daha...
Ağlamam...Bekleme gözyaşlarımı.Akmaz yüreğine hiç bir zaman...Git..................Gidebildiğin kadar ardına bakmadan.Göremeyeceğim değil,aklıma
bile gelmeyeceğin kadar uzağımda ol...Zaman zaman azar içimdeki şeytan.............
Her zaman gri değildir gökyüzüm.Kırmızıya boyanır bi an...Git...Dedim ya...Uzağımda ol...Yoksa sonun hüsran.Hüznüm boğar seni.Karanlık
belleğimin zerre kadar ihtiyacı yok ışığına...Git...Belki iyi biri olurum yokluğunla.Törpüler her sensiz gün kötü yanlarımı.Kanayan yaralarımı sarar gri...
Kimbilir ağlayabilirim de belki...
Bir an bile düşünmem seni...Aklıma bile gelmezsin.Umurumda değilsindir iyi misin kötü müsün...Her anlamsızlığa yüklerim ismini...Belki adını bile
unutabilirim.Git...Sayısız cinayetler işledim.Kestim,kanattım,içimden seni söktüm çıkardım...Zamanı böldüm suçlarıma,sahipsiz planlar düşledim...Hepsini de
yaptım...
Git...Senin için çarpan bu kalbi yokluğuna bıraktım.............
Sed@...
