22-02-2008, Saat: 12:57
(Son Düzenleme: 29-08-2008, Saat: 14:59, Düzenleyen: civanpercemi.)
Karanlığın sessizliğine her gece sensizlik satar oldum. Yine de vazgeçemedim
sana olan aşklarımdan. Dönüp dolaşıp sevmelerimden, acaba beni sever mi diye
beklemelerimden…
Cümleler bile kurulamaz oldu, hüznümü ifade etmekse bir o kadar zor, ama ne
yaptımsa vazgeçemedim… Hep bir şeyler tuttu beni, gitme, bırakma dercesine
asıldılar yüreğime, oysa sen yoktun… Tanımadığım bilmediğim eller
engelledi, gidemedim...
Ne kadar çabalasam da silemedim seni bu yürekten…
Biliyorum bu gece de her zamanki gibi yoksun, Sokaklar sensizliğin
soğukluğuna bürünmüş, bir yandan kar yağıyor, bir yandan dolunay bana
gülümsemekte. Kenarından biraz ısırılmış olsa da benim için dolunay…
Alabildiğine soğuk içime işliyor. Her yer bembeyaz… Ben yollardaki karlara,
karanlığın ayazına aldırış etmeden şehrimizin sokaklarını geziyorum…
Üşüyemem, çünkü tepemde dolunay var… yüreğinin sıcak beyazı…
O kadar uzaklardan senin sevginin sıcaklığını bana ulaştırırken nasıl üşürüm
ki?..
Diyorum ya “yoksun”, aslında öyle değil… yokluğunda bile benimlesin sen,
Seninle yürüyorum şimdi şehrimin sokaklarında, ardımda bıraktığım ayak
izleri tek kişilik olsa da gecenin karanlığına satıyorum sensizliği
sessizce ve her şeye inat bir kez daha, bir kez daha seviyorum SENi…
SuSKunluĞum aSaLeTimdendir,Her Laf'a vereCek Cevabım var ama;Bir Laf'a Bakarım LaF mı Diye.. Birde SöyLeyen Bakarım aDam mı Diye...........