12-06-2007, Saat: 22:41
(Son Düzenleme: 25-09-2008, Saat: 22:58, Düzenleyen: arachnanthe.)
içimdeki zamana inat yürüyordum bilinmezin içinden sevdaya inat bir kapı açıyordum denklemsiz aksamlar da yürürken geliyordu benliğim kendime. sokaktaki çocuğun gülümsemesinden kalbime gelen ışık yüreğimi ısıtırken yaktığım canlar kırdığım kalpler geliyodu aklıma sen geliyodun biz geliyoduk ayrılık akşamları, tek yastığımız, bulutsuz mavi akşamlar , kulağımıza vurulan duygu yüklü şarkılar nerdesin yüreğime koyduğum serçem nerdesin
ya siz nerdesiniz parasızlıktan mezesiz alkol aldıklarım her söze kahkaha ile güldüğüm dostlarım acınızda acı ceken sevincinizde gülen heran birlikte oldğum dostlarım söyleyin bakalım nerdesiz
niye yanlız bıraktınız beni bu toprağın altında bakın duyyorum ben sizi neden duymuyorsunuz sesimi bakın ben görüyorum çocukların gülen yüzlarini siz neden ağlıyorsunuz peki neden gözlerinizde yaşlar var bırkıp gidenler neden gidiyo bırakıp gidenler neden gidiyo bakın ben burdayım yanlıklık şiirlerinin yazarı aşkın atsız prensi arkadaşların neşe kaynağı ya kime diyorum ben siz duyamssınız beni ben hiç dinlemedimki zaten hep ben konuştum hadi ben gidiyorum siz kalın sağlıcakla nede olsa artık bensizsiniz çok kırdım kalbinizi ne kadar neşe verdiysem o kadar acı verdim aslında size ben yokken ağlamayın hep gülün tamammı ya bu ışık artık çok sıcak olmaya başladı ben gidiyorum artık