Hepimiz Biriz

Sizin hiç umutlarınız öldümü
Geriye bakıp ta
Nehrin öbür ucunu göremediğiniz
Bir camın aksinde
Silüetinizi tanıyamadığınız
Kabuslardan sıyrılmak için
Ter sağanağına tutulduğunuz oldu mu
Sizin hiç umutlarınız öldümü
Dolunayda vaat edilen yeminler
Karanlığın soğuk pusunda unutuldu mu
Kanınızla ayağa kalkan
Adamın aşağılamasına
Şaşkın ve buruk güldünüzmü
Sizin hiç umutlarınız öldümü
Atlas yatakta diken üzerinde yattınız mı
Bir tabak çorbayı irin gibi içtiniz mi
Lokmalar düğüm düğüm
Sıkıştırdı mı yüreğinizi
Sizin hiç umutlarınız öldümü
Su ve bayat ekmek lapasını
Kaşıkladınız mı
Sabahlara dek
Bazal bir yoklukta kıvrandınız mı
Metropolün ortasında
Yalnız kaldınız mı
Madde odağında vezir
Mananın rezillerine baş eğdiniz mi
Sizin hiç umutlarınız öldümü
Çırpındıkça çamura batmanın
Izdırabını yaşadınız mı
Aynada ağlayan gözlere tükürdünüzmü
Sokak köpeğinin soluğu ile ısındınızmı
Haykırmak aklınıza geldi mi hayasızca
Sizin hiç umutlarınız öldümü
Volkan Yıldırım